Archiwum fotograficzne Polskiej Agencji Prasowej jest największym wśród archiwów fotografii prasowych w Europie. Liczy kilkanaście milionów zdjęć i wciąż wzbogaca się o nowe kolekcje. Swymi zasobami sięga lat 20. XX wieku, początków niepodległej Polski. Stanowi bardzo ważną część dziedzictwa narodowego. Zatrzymane w kadrach obrazy rejestrują każdy aspekt życia społecznego, politycznego, gospodarczego, kulturalnego i religijnego na przestrzeni ostatnich 100 lat. Na szczególną uwagę zasługują unikatowe zdjęcia z okresu międzywojennego, odbudowy kraju po II wojnie światowej, przemian politycznych i gospodarczych, kolekcje fotografii wybitnych polskich i zagranicznych sportowców, ludzi kultury, kościoła i polityki.
Materiały archiwalne przechowywane są na tradycyjnych nośnikach: negatywach na szklanym podłożu, błonach negatywowych czarno-białych i barwnych oraz diapozytywach barwnych. W skład zbioru wchodzą także stykówki fotograficzne, listy montażowe i zeszyty negatywów oraz katalogi tematyczne i osobowe.
Profesjonalna digitalizacja zasobów fotograficznych PAP umożliwia szeroki do nich dostęp poprzez stronę agencji pap.pl. Dużym utrudnieniem w digitalizacji najstarszych zbiorów jest brak informacji na temat fotografii. Nad prawidłową identyfikacją oraz szczegółowym opisem zdjęć, pracuje zespół specjalistów przeglądając materiały źródłowe w czytelniach i archiwach. Cyfryzacja zbiorów archiwalnych ponad 18 milionów fotograficznych klatek ze zbiorów Centralnej Agencji Fotograficznej, Polskiej Agencji Informacyjnej (Polska Agencja Interpress) i pozyskanych kolekcji, wymaga wielu lat pracy, zaangażowania i funduszy.
Klienci są na bieżąco informowani o nowych zdjęciach w Bazie Fotograficznej Polskiej Agencji Prasowej, otrzymują archiwalny newsletter zawierający wybraną, ważną rocznicę i tematyczną kolekcję zdjęć. Fotografie archiwalne są prezentowane na wystawach w Polsce i za granicą, publikowane w albumach.
Fotoreporterzy za utrwalenie na materiale światłoczułym codzienności i ważkich chwil zdobywali polskie i międzynarodowe nagrody, ale także wykonane przez nich zdjęcia w okresie PRL-u były poddawane cenzurze: wewnętrznej, Głównego Urzędu Kontroli Prasy i Publikacji oraz Biura Prasy KC PZPR. Zakazywano ich publikacji, retuszowano, a nawet trwale uszkadzano. Część tzw. zakazanych zdjęć po latach doczekała się odrębnej publikacji.
